Verkiezingen worden beïnvloed en reünies georganiseerd via Facebook, de Amerikaanse president communiceert met de wereld via Twitter, relaties beginnen en worden beëindigd via Whatsapp, gebeurtenissen worden opgeleukt en gedeeld via Instagram. Sociale media zijn niet meer weg te denken uit ons leven en beïnvloeden onze manier van omgaan met elkaar. Dan ligt de vraag voor de hand: wat betekent dit voor de kerk? Moeten we er als kerk gebruik van maken? En hoe zit het dan met de privacy? Kerk en sociale media is het thema van het nieuwste nummer van OnderWeg. Habakuk kraste de boodschap van God op platen. Paulus schreef brieven. De boekdrukkunst gaf de Reformatie een enorme boost. Passen sociale media in deze opsomming? Bieden sociale media onze kerken nieuwe kansen, helpen ze ons om samen kerk te zijn? Erjan van der Linde gaat in het eerste artikel in op deze vragen. ‘Wees als kerk present in je directe omgeving, ook via de sociale media.’
Eric van den Berg, expert op het gebied van online communicatie, vertelt over de manier waarop kerken op internet actief zijn en over de gevolgen van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) op het uitzenden van kerkdiensten, het publiceren van ledenlijsten, het actief zijn op sociale media. ‘Vraag je af welk platform je voor welk doel kiest.’
In de reportage vertellen twee kerken, de Nieuwe Kerk (PKN) in Utrecht en de NGK Dalfsen, hoe zij de sociale media gebruiken. Een tip: zorg er bij de communicatie naar buiten voor dat je geen onecht of oppervlakkig beeld schetst: ‘Ik laat altijd het leven zien: mensen, en de activiteiten die we organiseren. We zijn geen socialemediakerk, we zijn een échte kerk.’
Verder in dit nummer in de rubriek Ontmoeting een gesprek met Arnoud Drop, directeur van Alpha Nederland. Toen hij jaren geleden de rouwadvertenties in een huis-aan-huiskrant zag, moest hij opeens huilen. Wat had de kerk gedaan om deze mensen met het evangelie in aanraking te brengen? Een missie was geboren. ‘Ik vind altijd wel een kans om over geloof of zingeving te praten.’
En Bram Beute vraagt zich af waarom we niet altijd de waarheid durven zeggen. Moeten we maar zwijgen over Gods toorn, of over onze gevoelens van wraak of wanhoop? ‘We doen Christus meer recht door te erkennen dat dat alles er is in ons leven en dat we onszelf daarvan niet kunnen verlossen.’