Adam en Eva verbergen zich tussen de struiken als ze de Here God horen naderen. Mozes verschuilt zich in Midjan, zich onbekwaam voelend voor een roeping van God. David zwijgt naar God over zijn zonden tot hij er ziek van wordt. Elia vlucht vol zelfmedelijden de woestijn in. Zacheus verstopt zich veilig in een boom. Allemaal mensen die God op afstand houden.
Ken jij ook die verstopreflex? Die angst die je doet vluchten in iets dat niet goed voor je is, een verslaving en verdoving van de pijn. Of dat beschermende harnas gevormd door de teleurstellingen, dat je bitter en hard heeft gemaakt? Of dat masker “met mij gaat het goed”- de schone schijn ophoudend, want als ze echt weten wat ik denk en voel, dan zullen ze me afwijzen? Je weet wel; dingen waar je sowieso liever niet over praat, liever niet bij wordt stilgezet. God vraagt ”waar ben je?” Hij wist heus wel waar ze zaten. Het is eerder: “Ik wil je niet kwijt. Jij hebt de deur dichtgeslagen, maar ik wil hem weer open hebben. Je hebt iets fout gedaan of je hebt pijn, maar kom bij Mij. Kom tevoorschijn, dan praten we erover”.
“Kom bij Mij. Kom tevoorschijn, dan praten we erover”
Als we bidden, kunnen we iets dubbels hebben. Aan de ene kant willen we graag in contact met God komen, en tegelijk houden we ons op veilige afstand door wat algemeen te bidden of voor iedereen behalve onszelf en onze pijnlijke dingen. Bidden is tevoorschijn komen.
Durven we kwetsbaar en open te zijn naar God en elkaar? In Jac. 5:16 staat: Het gebed van een rechtvaardige – dat is iemand die voor onze genadige en liefdevolle God staat – kan veel uitwerken. Hoe belangrijk is het om eerlijk tevoorschijn te komen in je gebed en te leren luisteren naar Gods stem die ons roept en bemoedigt. Hij is nabij met Zijn vrede en genezende kracht.
Wil je dat eens samen doen en van elkaar leren? In oktober starten 6 avonden ”luisterend bidden” – leren Gods stem verstaan door het lezen van de bijbel. Aanmelden bij Els Hanekamp.
Werkgroep gebed